Tarih: 8-9 Aralık, 2012
Ekip Lideri: Sönmez Erkaya
Faaliyet Sorumlusu: Egemen Yavaş
Katılanlar: Alper Atmaca, Mehmet Ayberk Çatar, Talya Kaya, Cihan Oklap, Egemen Yavaş, Özge Bitik, Merve Şahin, Sönmez Erkaya, Başak Kaplan, Duygu Can, Yiğit Bayman, Elmalı’ da karşılaştığımız İzmir’ den gelen grup (+3)
Kullanılan Malzemeler: Kask, Kazma, Krampon, Kamp Eşyaları
Hava Durumu: Akşam 0º ‘nin altında, faaliyet esnasında tipi, fırtına, sis( Ben kampa geldiğimde dağı göremiyordum.)
Zirve’ye 20 Kala
(Merve)7 Aralık akşamı 20.00′ da Koç’ tan ayrılmaya çalıştık ve büyük ihtimalle geç kaldık 1-2 saat kadar ama bu durum planımızda aksaklık yaratmadı, güzel bir yolculukla Antalya’ nın Elmalı ilçesine vardık. Bolca yemek yedikten sonra, İzmir’den gelen üç kişilik bir ekiple karşılaştık. İki kişi ve onlara dağcılık eğitmenliği yapan hocaları ile gelmişlerdi. İlçeden ayrılıp etekteki bir köyde dağ çayı içip, traktöre bindik. Traktör yolu biraz sıkıntılıydı, toplam 14 kişi + kamp eşyalarımızla binmiştik ve bunun sonucunda bol fotoğraf ve fantastik kareler ortaya çıktı.
Kamp yerimize vardıktan sonra 3 kişilik grup bizden ayrılmak istediklerini söylediler ve biraz daha yukarıda bir yere kamp attılar. Kamp attıktan sonra kramponlarımızı ayarlamaya koyulduk, plastik ayakkabılarımı ilk kez deniyordum ve kulüpten alıp denediğim otomatik kramponlar ayakkabıma olmamıştı. Üzüntü içinde yemek yiyip bolca diğer çadırların felsefik muhabbetlerine kafa(!) yorduktan sonra çadırca uyuduk.
Ertesi gün 5′ e doğru zirve için hazırlıklarımızı tamamlayıp yola çıktık. Tam olarak saat kaçta yola çıkıldığına emin değilim çünkü tembellik yaparak geç kaldık zaten kalkınca Egemen hepimize ayar verdi “ Yatmak bilmiyosunuz, kalkmak bilmiyosunuz” diyerek. Bir daha tekrarlamamak için bu lafı zihnimize kazımalıyız.
(Cihan) Yürüyüşümüze başladıktan yaklaşık 2 buçuk saat geçtikten sonra yeni aldığı botları Merve’yi biraz yormuş ve kamp alanımıza geri dönme kararı almıştı. 10 kişi devam etmeye henüz başlamıştık ki çok geçmeden kulvarın başına geldik. Liderimiz Sönmez Hoca önceki gün yaptığı hava tahminlerinin tutacağını, havanın patlayacağını bir kez daha yinelerken, biz havanın da açık olmasının etkisiyle, içten içe İzmirli misafirlerimizin meteoroloji sitelerinden aldıkları açık hava tahminlerine güveniyorduk. Talya ve Başak yola daha fazla devam etmek istemediklerini liderimize bildirdiler ve onlar da Merve’nin ardından kamp alanına doğru yola koyuldular.
Kulvarın yarısında, başka bir rotadan zirveye çıkmaya çalışan 3 İzmirli arkadaşımızın hava şartlarından dolayı geri döneceklerini bildiren seslerini duyduk. Biz devam etmek konusunda biraz daha ısrarcı davranmaya karar verdik. Zirveye 70-80 metre kala kendimize dinlenecek bir yer bulduk. Yağış ve sis iyice bastırmıştı, 6 saattir yürüyorduk ve sisten dolayı görüş mesafemiz çok düşmüştü. Yine de zirveye çok yakın olmamızın verdiği motivasyonla biraz dinlendikten sonra tekrar yola koyulduk.
Son metrelerde zemin iyice zorlaşmış, birkaçımızın kramponun atmasına sebep olmuştu. Bu yüzden zaman zaman grupta kopmalar oldu. Kimimiz atan kramponunu tekrar takmaya çalışırken, diğerleri önünü pek de göremeden yoluna devam etmeye çalışıyordu. GPS’imize göre zirveye 20 metre kalmıştı. Geri dönmemiz gerekse de zirveye bu kadar yakın olmak seçimimizi zorlaştırıyordu. Hemen hemen herkesin oyu geri dönmek yönünde oldu. Çünkü kendimizi yeterince zorladığımızın bilincindeydik ve bu bizim için zirveden çok daha önemliydi. Saat 13.20’de Zirveye 20 Kala çıkışımıza son verdik ve kamp alanımıza doğru yola koyulduk.
(Merve) 3 saatlik bir yürüyüşün ardından kamp alanına tüm grup olarak döndüler. Baya sevinçliydiler tipi, fırtına, siste dağcılık yapmışlardı ve ben de haklı olarak baya heveslendim mutluluklarına, hepsini tebrik ederim. Dönerken traktör kamp yerimize kadar çıkamadı bu yüzden 10 dakika kadar yürüdük ve sırılsıklam olan arkadaşlar traktörde mutlak birliğe ulaştılar. Küçük köye varıp biraz kuruduktan sonra yolda İzmir ekibini istedikleri yerde bırakıp İstanbul’ a doğru yola koyulduk ve Ayberk askere gideceği için pasta alıp yedik ya da saldırdık. Son olarak, bu raporu Cihan ve ben ortak yazdık, faaliyetin ilerleyen kısmını gerçekleştiremediğim için, parantezlerle paragrafların kim tarafından yazıldığını belirttik.
Faaliyetimizde emeği geçen herkese teşekkür ederiz…
Merve Şahin
Cihan Oklap
