Ko niversitesi

Bolkar Dağları Faaliyeti

Tarih ve Yer: 16-17 Şubat 2013 Bolkar Dağları

Ekip Lideri: Sönmez Erkaya

Faaliyet Sorumlusu: Egemen Yavaş

Katılanlar: Egemen Yavaş, Özgün Civelekoğlu, Duygu Can, Özge Bitik, Merve Şahin, Barış İlgar, Ahmet Can Turgut, Cihan Oklap, Sönmez Erkaya, yolda bize katılan Tarık Faruk Tuna ve Zafer Öksüzoğlu

Kullanılan Malzemeler: Kamp malzemeleri, klasik yürüyüş eşyaları

Hava Durumu: İlk gün sisli, kapalı ve biraz soğuk, ertesi gün günlük güneşlik

Niğde’nin Ulukışla kasabasına sabah saatlerinde varmamız ile birlikte faaliyetimiz başlamış oldu. Kasabaya vardığımızda yemek bulamayacağımızı düşünüp üzülmüştüm çünkü kasaba çok ıssız ve sessiz görünüyordu. Neyse ki , ilerleyen saatlerde bir şeyler yedik ve bize bu faaliyetimizde rehberlik yapacak olan Zafer Ağabeyi bekleme başladık.

Dağa yaklaşmak için kullandığımız aracın her durduğu noktada fotoğraf çekilerek kamp alanımıza doğru yol aldık. En sonunda aracımız durdu ve çok yürüyeceğimizi bildiğimiz noktada araçtan indik. Hedefimiz Medetsiz Zirvesiydi ve GPS de bulunduğumuz noktadan hesapladığımızda KUDAK tarihinin uzun soluklu ve kamp yüküyle yapacağımız yürüyüşlerinden birini yapacaktık. Minibüsümüzden indiğimizde hava sisli olmaya başlamıştı ve iki üç saat kadar yürüdükten sonra hepten kapandı ve göz gözü görmez oldu. Rehberimiz Zafer Ağabey Bolkarlar’da yeterince tırmanış yapmıştı ancak o da yön tayin etmekte zorlanmıştı. Egemen de GPS‘ten takip edip eski otelin olduğu yeri, çanağı, bulmaya çalışıyordu ancak yolda GPS’in pili bitti ve onun içgüdülerine göre hareket edemedik. En sonunda anladığımız kadarıyla durduğumuz yerde dönüp duruyorduk ve devamlı aynı yerden geçmeye başladığımızı anladık. En sonunda Sönmez Hocamız çığ riski olduğunu anladı ve izlerimizi bozmadan bölgeyi atlatıp kamp atmaya karar verdik.

555136_10151474987981100_104978608_n

Ertesi gün sisten dolayı gece kalkıp herhangi bir zirve yürüyüşü yapamayacağımıza karar verdik. Egemen, Özgün ve benim kaldığım çadır tam anlamıyla konfor çadırı oldu. Gece uyku düzenimizi kurduk ve ayaklarımıza kadar ısınıp ertesi gün dinlenmiş olarak kalmıştık. Benim çok midem bulanıyordu ama yolda su içip tempomu ayarlayınca geçti. Eski otelin olduğu bölgeden çok uzaklaşmıştık ve faaliyeti “o bölgeye yürüyelim bari” faaliyeti olarak değiştirdik. Yolda bulduğumuz kaya ve taşlara KU1, KUDAK1, LRL1 kayalıkları gibi isimler vererek devam ettik. Harabe olarak nitelendirdiğimiz otele vardığımızda kendi çapımızda yapabileceğimiz bir dağ kütlesi görüp orada bir zirve yapalım da öyle gidelim bari İstanbul’a dedik.

485975_10151474993426100_1321203008_n

Kimsenin daha önce çıkmadığını düşündüğümüz ama 2700 metre olarak GPS verilerimiz olan bir dağ bulmuştuk. Çıkmasını 4 saatte bitireceğimiz hesaplayıp tırmanışına başladık. Hava bu arada çok ısınmıştı ve kış dağcılığının garipliği bizi şaşırtmıştı. Şubat ayında ter içinde tırmanış yaparken çok sevindik(!). En sonunda hepimiz yorulmuştuk ve son yokuşu çıkmadan burası da KUDAK zirvesi olsun deyip fotoğraflarımızı çekilip kamp yerimize yürüdük. Kamp alanına yürümemiz de 1-2 saatimizi aldı, eşyalarımızı toplayıp arabaya doğru yola koyulduk. Şoförümüz bizi almak için biraz daha yol çıkmıştı ve geldiğimize gore daha az yol aldık. En sonunda da aracımıza binip rotamızı İstanbul’a çevirdik.

Faaliyetten çıkarılacak ders: Artık her faaliyete çok az elektronik cihazda kullanılsa da GPS’imizin kullandığı kalın (AA) 1.5V pil almamız gerektiği. 

Faaliyetimizde emeği geçen herkese teşekkür ederim…

Merve Şahin

Tüm Resimler

Yorum

*

captcha *

nakliyat evden eve nakliyat antakya evden eve nakliyat